Ζούμε την πιο δύσκολη, την πιο σύνθετη κρίση της μεταπολιτευτικής ιστορίας.
Η τρίτη Ελληνική Δημοκρατία ψυχορραγεί , πνέει τα λοίσθια. Ξεκίνησε με την διαχείριση μιας Εθνικής κρίσης , αλλά κατορθώσαμε με συνεχείς αγώνες να αποκτήσουμε δικαιώματα και ελευθερίες , να βελτιώσουμε το επίπεδο ζωής, να διασφαλίσουμε συντάξεις και γενικώς να ελπίζουμε σε καλλίτερες μέρες.
Ζούμε πλέον επικίνδυνα, τα πολιτικά και εργασιακά δικαιώματα στραγγαλίζονται, τα εισοδήματα των εργαζομένων εξανεμίζονται, η ανεργία εκτοξεύεται στα ύψη και η εργοδοσία αποθρασύνεται.
Ανασφάλεια φόβος και τρόμος είναι τα στοιχεία που συγκροτούν την καθημερινότητα του ελληνικού λαού.
Το αύριο φαντάζει πολύ χειρότερο από το χθες. Και η προσφυγή στην διεθνή επιτήρηση εκ μέρους της κυβέρνησης δεν είναι παρά η επιβεβαίωση της αδυναμίας τις νέες σχέσεις οικονομίας και πολιτικής.
Είναι αλήθεια ότι η σημερινή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν είναι αποκλειστικός υπεύθυνος για την οικονομική κατάσταση της χώρας.
Οι ευθύνες της εστιάζονται κυρίως στον τρόπο αντιμετώπισης και διαχείρισης της οικονομικής κρίσης.
Το επιχείρημα που προβάλει η κυβέρνηση είναι ότι παραλάβαμε χάος και η μόνη λύση ήταν η βίαια και αναγκαία προσαρμογή στις απαιτήσεις των χρηματιστηριακών αγορών.
Αυτό δεν πείθει και κατ’ ουσίαν δείχνει από την μια των ερασιτεχνισμό και από την άλλη την ακόρεστη βούληση για την απόκτηση της κυβερνητικής εξουσίας.
Και εξηγούμε, ενώ γνώριζε η κομματική ηγεσία το υπερβολικό εθνικό χρέος και το μεγάλο έλλειμμα, αποφάσισε ανερμάτιστα και σχεδόν τυχοδιωκτικά να διεξάγει μια προεκλογική εκστρατεία παραχωλογίας αδιαφορώντας για τις συνέπειες.
Αλλά ακόμη και αν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και το οικονομικό της επιτελείο αγνοούσε το μέγεθος του προβλήματος αυτό δεν σημαίνει ότι έπρεπε επί 8 μήνες να παλινδρομεί με την εφαρμογή μιας επικοινωνιακής πολιτικής που το μόνο που κατάφερε ήταν να απαξιώσει την διεθνή εικόνα της χώρας μετατρέποντας την κρίση χρέους σε κρίση δανεισμού.
Μέχρι να καταλήξει στο μηχανισμό στήριξης, το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης πελαγοδρομούσε ανάμεσα σε λεκτικές παλινωδίες και πολιτικές ανακολουθίες και παλινδρομήσεις.
Από το ότι η οικονομία της χώρας μοιάζει με τιτανικό και δεν υπάρχει σάλιο καταλήξαμε στην πολιτική πεινάστε , φτωχύνετε γιατί χανόμαστε, βουλιάζουμε καταστρεφόμαστε.
Συνάδελφοι
Η κυβέρνηση σε συνεργασία με το ΔΝΤ και την ΕΕ, αποφάσισαν στο όνομα της κρίσης να καταργήσουν τα θεμελιώδη δικαιώματα των εργαζομένων και της κοινωνίας.
Έτσι με βάση το Μνημόνιο προχώρησαν στην κατά 35% μείωση των μισθών και των συντάξεών μας, σε απολύσεις , σε νέα φορολογικά βάρη , στο πάγωμα των αυξήσεων, στις νέες ιδιωτικοποιήσεις, στις ανατροπές των εργασιακών μας σχέσεων στην κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων.
Σήμερα σειρά έχουν τα ασφαλιστικά μας δικαιώματα, οι εργασιακές σχέσεις, οι ιδιωτικοποιήσεις και οι αποκρατικοποιήσεις.
Η Κυβέρνηση μετά τις γενικές επιλογές της για την διάλυση του σημερινού συστήματος κοινωνικής ασφάλισης και τη θεσμοθέτηση ενός κεφαλαιοποιητικού και ατομικού συστήματος που θα έχει ως αποτέλεσμα τη μετατροπή των συντάξεων σε προνοιακά επιδόματα τη δραματική αύξηση των ορίων ηλικίας, την αύξηση των ετών εργασίας, τη διάλυση της επικουρικής ασφάλισης , έδωσε στη δημοσιότητα τις θέσεις της για την ασφάλιση και στο δημόσιο.
Με τις θέσεις αυτές και με πρόσχημα την ισότητα ανδρών γυναικών η Κυβέρνηση αντιμετωπίζει με κοινωνικά βάρβαρο τρόπο τις εργαζόμενες στο Δημόσιο.
Καταργεί κάθε θετική διάκριση στα όρια ηλικίας και μέσα σε τρία χρόνια τους προσθέτει ακόμη και 15 χρόνια παραμονής στην εργασία.
Ταυτόχρονα με τις επιλογές της στις εργασιακές σχέσεις ικανοποιεί όλα τα αιτήματα των εργοδοτών, αυξάνει το ποσοστό απολύσεων μειώνει δραματικά τις αποζημιώσεις ,καταργεί τον κατώτερο μισθό και τις ΣΣΕ.
Θεωρούμε ότι τα αντιλαϊκά μέτρα που προωθούνται είναι κοινωνικά άδικα αλλά και αναποτελεσματικά γιατί οδηγούν στην ανεργία τη φτώχεια και την ύφεση.
Δεν ευθυνόμαστε εμείς για την κρίση αλλά οι πολιτικές που στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των Τραπεζών και των επιχειρήσεων χορήγησαν νέα προνόμια στους οικονομικά ισχυρούς και με τις φοροαπαλλαγές και τη φοροδιαφυγή με τις ιδιωτικοποιήσεις και την απουσία κάθε παραγωγικού μοντέλου μείωσαν τα έσοδα του κράτους και αύξησαν τα ελλείμματα και το χρέος και που σήμερα ικανοποιούν τα αιτήματα των εργοδοτών για αύξηση των απολύσεων μείωση των αποζημιώσεων κατάργηση του κατώτερου μισθού της ΕΓΣΣΕ κλπ.
Απαιτούμε να:
Ανακληθούν τα αντιλαϊκά μέτρα να μην κατατεθεί το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο στη Βουλή να καταργηθεί η συμφωνία με το ΔΝΤ και το την ΕΕ..
Ο Προέδρος του Δ.Σ. του Σ.Υ.Ν.Α.Ν.Α. και του Ν.Τ. ΑΔΕΔΥ
Μπαιρακτάρης Δημήτρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου